← Eachtraíonn Caoilte scéalta éagsúla faoin saol a bhí ag Fionn agus ag na Fianna. 🔊
← Ba é Caoilte an reathaí ab fhearr acu ach ní raibh sé ar an láthair agus chuaigh Fionn á lorg. 🔊
← Ar an slí bhuail Fionn le fear gioballach, gágach le cosa fada air. 🔊
← "Caoilte Mac Rónáin an fear reatha is fearr atá againn," arsa Fionn, "ach níl sé i láthair. 🔊
← Ní raibh Fionn i bhfad imithe nó gur bhuail sé isteach i gcoill aimhréidh a raibh cosán ag dul tríthi. 🔊
← D'fhéach Fionn air le hiontas mar ní fhaca sé a leithéid riamh roimhe sin. 🔊
← D'inis Fionn dó go raibh sé ar lorg Chaoilte le dul i gcomórtas rásaíochta le Caol an Iarainn. 🔊
← "Is dóigh liom go bhfuil do dhóthain le déanamh agatsa do chóta, do bhróga is tú fhéin a iompar gan dul i gcomórtas le héinne eile", arsa Fionn, "ach más maith leat ábhar gáire a thabhairt dúinn, seo leat". 🔊
← Bhí fear faire amuigh ag Fionn ó mhaidin le scéal a thabhairt chuige a luaithe is a d'fheicfeadh sé na reathaithe ag teacht. 🔊
← Nuair a chonaic sé an fear dubh ag teacht i mbéal an chnoic agus sac an chóta lachtna ar a ghualainn rith sé go Fionn á rá go raibh Caol an Iarainn ag teacht agus an Bodach marbh leis. 🔊
← "Culaith airm agus éide don té a bhéarfaidh scéal níos fearr ná sin chugainn," arsa Fionn. 🔊
← Ar an ábhar sin ligfear d'anam leat má thugann tú an ghrian is an ghealach ort féin cíos na Teasáille a chur chuig Fionn gach bliain." 🔊
← Ansin thug sé cos i ndeireadh na loinge agus chuir seacht léige i bhfarraige í. Ar filleadh do Bhodach an Chóta Lachtna ón trá las gaoth agus grian ina thimpeall agus d'aithin Fionn agus na Fianna gur Manannán Mac Lir a tháinig i gcabhair orthu. 🔊